By Jan Westerhof
•
October 2, 2021
Son of Buzzi (CH) / Des Moines (IT) / Joost Dijkema (NL) / Gwenifer Raymond (UK) Een bont gezelschap: een Zwitser, Italiaan, Engelse en een half Drent, half Groninger. Wat Son of Buzzi (Sebastian Bischoff), Des Moines (Simone Romei), Gwenifer Raymond en Joost Dijkema gemeen hebben is een voorliefde voor de akoestische gitaar, de 6 of 12 snaren beroerend als bezeten door de geest van geestenvaders John Fahey, Robbie Basho, Leo Kottke en de vooroorlogse bluesgitaristen zelve. Tijdloze muziek, met de frisse geest van NU. Geen ingestudeerde en vermoeiende snarenkrachtpatserij, maar beheerste en dan weer wilde gitaarexploraties, waarin folk, blues, bluegrass, jazz, raga, country en experimentelere geluiden samensmelten tot een spiritueel gitaarklankengeluid. Gitaarmuziek voor de ziel. Sommigen duiden het genre met de halfbakken benaming American Primitive, maar je kunt het evengoed guitar soli, fingerstyle gitaar of sologitaar noemen (allen niet minder halfbakken). Op 22/10 spelen deze vier Europese toppers uit dit genre in de Kerk van ObergumHet gerenommeerde Amerikaanse platenlabel Tompkins Square uit San Francisco bracht in de afgelopen jaren van alle vier artiesten muziek uit. Een grotere aanbeveling is er bijna niet! Gwenifer Raymond is misschien wel de bekendste Europese exponent uit het genre. Haar laatste twee albums op Tompkins Square (You Never Were Much of a Dancer uit 2018 en Strange Lights Over Garth Mountain uit 2020) sloegen in als een bom. The Guardian wond er geen doekjes om en gaf de volle mep (vijfsterren) aan Dancer: “It’s music that creaks, in which you can hear the metaphorical wind whistling through the figurative cracks in the walls.” Aanvankelijk zwaar beïnvloed door maestro John Fahey, maar op haar derde en meest recente album spit ze dieper. Live is deze madam een beest. Met haar lange, donkere haar hangend over de gitaar of banjo gaat ze wild fingerpickend te keer alsof de dag des oordeels aanstaande is (wat niet ondenkbaar is). Niet te missen! https://gweniferraymond.bandcamp.com/ Joost Dijkema behoeft in het noorden des lands wellicht geen introductie, maar voor wie dit noordelijke snarenwonder nog nooit heeft gehoord: hij heeft toch echt maar tien vingers! Debuutalbum Sacred Revelations (2016) en opvolger Time Thief (2019) staan bol van de avontuurlijke en instrumentale gitaarcomposities, afgewisseld met fraaie staaltjes singer-songwritermuziek (yep, met vocalen), ergens tussen Michael Chapman, Steve Gunn en Townes van Zandt in. De Volkskrant roemde zijn debuutalbum met de woorden “En wat is Sacred Revelations een prachtplaat geworden. Americana zoals ze die in de VS nauwelijks meer durven maken. Blues, country en folk met het soort van de duivel bezeten akoestische gitaarinstrumentaaltjes”. Tweede album Time Thief mocht in het toonaangevende Engelse muziekmagazine Shindig! zelfs rekenen op een vijfsterrenrecensie. Dijkema stond als enige Nederlander ooit op de planken van het Take Root festival. https://joostdijkema.bandcamp.com/ Des Moines is de artiestennaam van Italiaan Simone Romei. Deze bebaarde snarenplukker laat op zijn meest recente album, Like Freshly Mown Grass (2018), horen dat hij een heel aardig mopje sologitaar kan spelen. Maar verrassend zijn met name de zwaar door Nick Drake en Bert Jansch beïnvloedde liederen met vocalen: songs met kop en staart, sober omlijst en waarin de fluisterende stem van Romei je meesleept naar een onschuldige fantasiewereld vol kleurrijke landschappen. Des Moines leverde in 2019 een gitaarinstrumentaaltje af voor een Jack Rose tribute album en een jaar later aan de legendarische sologitaarcompilatie Imaginational Anthem (vernoemd naar een lied van Max Ochs) op Tompkins Square, evenals Dijkema en Son of Buzzi. Nieuw werk van Des Moines is in aantocht. https://simoneromei.bandcamp.com/ Son of Buzzi heet in het echt Sebastian Bischoff en is woonachtig in Zürich, Zwitserland. Son of Buzzi is wellicht het meest experimenteel van het stel. Hij kan evengoed sober akoestisch picken als caleidoscopische en drone-achtige klanktapijten toveren uit zijn elektrisch gitaar. Een handvol gelimiteerd uitgebrachte albums heeft hij op zijn naam staan, albums die de liefhebbers van American Primitive feilloos weten te vinden. Fluss uit 2021 is een voorlopig hoogtepunt: een avontuurlijke trip die even meditatief is als verontrustend. De Amerikaanse muziekwebsite Record Crates United noemde Son of Buzzi “…one of the most skilled experimental guitar soli artists in Europe today.” Bisschof speelt dit najaar voor het eerst in Nederland. Alle liefhebbers van avontuurlijke gitaarmuziek mogen dit niet aan zich voorbij laten gaan! https://sonofbuzzi.bandcamp.com/ Jeroen Dijkema