Na weken in de californische zon is de band Meadowlake weer terug op Groningse grond, twee bandleden minder maar een plaat rijker. "Where the mountain meets the sea" wordt op deze zwoele zomeravond in een vertrouwd Vera gepresenteerd.

In Californië heeft Meadowlake hun nieuwe plaat opgenomen in een studio die letterlijk vertaald naar "waar de bergen de zee ontmoeten",wat de hoes titel verklaart. Onder het oor van Buck Meek (Big Thief) en zijn vrouw Germaine is het nu drietal te werk gegaan. Ze werden aangemoedigd om zichzelf live op te nemen. Ook verkoos het drietal om nu vooral muziek spelen dat hun blij maakt en energie geeft. Vanavond presenteren ze die energie.

Meadowlake opent met het nieuwe "America". De band geeft een kalmerende maar doorvloeiende vibe. De kalme klanken stromen gedurende de avond door de zaal, soms met echo, soms met overdrive.

Ondanks dat Meadowlake nu een stuk meer mellow is, blijft er een zeker tempo aanwezig met dank aan de drum. Die de anders trage nummers een gevoel van progressie blijft geven. De bassist speelt vooral melodisch en wiegt mee op de muziek, onderwijl de gitarist en vocalist zijn best lijkt te doen het publiek in een betoverde droom te brengen met zijn bijtijds bijna fluisterende zangstem.

Dat wil niet zeggen dat buiten de drum om het nieuwe Meadowlake tempo loos is. Bij momenten zweept de gitaar op of klinken de harmonieën tussen de bandleden verdraaid ritmisch. Hierbij mag de bass ook niet vergeten worden die door de ritmes door dreunt.

"Ik ben half geforceerd door mijn bandleden wat tussendoor te vertellen" benoemt de zanger tussen nummers door. Deze uitspraak, samen met kleine anekdotes en interacties met het publiek en bandleden geeft het hele optreden een intieme, persoonlijke sfeer. Het hele optreden voelt daarbij ook kwetsbaar, de band lijkt zichzelf te hebben herontdekt

De performance is ook een beetje als een droom. De golflengte blijft gedurende de set constant. Wat een zeer prettige luisterervaring geeft. Net zo prettig is de samenzang. De harmonieën die bereikt worden wanneer de band samen zingt werkt simpelweg betoverend.

De band speelt hun hele nieuwe album. Een sonisch samenhangend geheel. Het klinkt als elecktrische folk met de nodige dreamwave invloeden. Een nieuwe sound die nu al wel eigen genoemd mag worden. De band geniet van wat ze doen, en zien (en horen) genieten doet genieten. Daarbij is de muziek ook gewoon goed.

Meadowlake hoeft zichzelf nog niet Mellowlake te noemen. Maar ze maken nu wel het soort muziek dat in de westerende zon, aan een meer genoten kan worden. Minder dansbaar, meer luisteren. 

Meer luisteren is nu dan ook mogelijk! De plaat "Where the mountain meets the sea" is nu te koop. Een aanrader als je heerlijk wilt wegdromen zonder stil te staan.